Funkcjonalny, przytulny, bezpieczny - urządzamy pokój dla ucznia!

Pokój dziecka to przestrzeń, która stymuluje ciekawość wobec świata i pobudza do coraz to nowych, intrygujących pytań i pomysłów. Wrzesień kojarzy nam się nie tylko z końcem lata i krótszymi dniami, ale także z powrotem dzieci do szkoły, nauką, zeszytami, podręcznikami - w konsekwencji często z wygodnym miejscem do działań - biurkiem, szafką, regałem. Wiadomo jednak, że nie tylko wokół nich toczy się życie ucznia. Bo oprócz odrabiania lekcji musi być czas na zabawę - układanie klocków, sklejanie nowych modeli samolotów, czy też robienie biżuterii. Zaaranżowanie takiej przestrzeni okazać się może sporym wyzwaniem, ponieważ musimy połączyć minimum trzy elementy – funkcjonalność, bezpieczeństwo i poczucie przytulności.

Pokój dla dzieci i nastolatków musi spełniać jednocześnie kilka funkcji. Być miejscem snu, zabawy, spotkań z przyjaciółmi i oczywiście także nauki. Ważne jest więc, aby stworzyć w nim strefy przeznaczone do różnego rodzaju aktywności. Często zdarza się też, że jest to pokój dzielony z rodzeństwem – niejednokrotnie ze sporą różnicą wieku, jak i płci, dlatego dodatkowym aspektem do rozwiązania jest wydzielenie stref, które pozwolą im czuć się swobodnie, jak u siebie. Dzięki radom Galerii Wnętrz DOMAR  staje się to prostsze i bardziej namacalne.

Najważniejsze strefy w pokoju dziecka

Kiedy sięgamy pamięcią wstecz, przypominając sobie swój czas dzieciństwa, z pewnością kojarzy nam się nasz pokój. A być może jego część dzielona z rodzeństwem, a co się z tym wiąże poczucie bezpieczeństwa i spokoju, dlatego tak istotna jest strefa odpoczynku i snu. Warto myśleć też przyziemnie, np. o miejscu, gdzie można położyć plecak, usiąść na wygodnym fotelu lub pufie, ułożyć się wygodnie przy lekturze czy z laptopem. Sama strefa snu powinna znaleźć się w miejscu najbardziej zacisznym, by dziecko miało trochę spokoju. Jednocześnie w oddaleniu od okna i kaloryfera. Przy młodszym dziecku warto pomyśleć o ustawieniu łóżka lub łóżeczka krótszym bokiem do ściany, gdyż wówczas rodzice i opiekunowie będą mieli dostęp do malucha z obydwu stron, a po bokach można ustawić niezbędne komody, regały i szuflady.

Strefa zabawy im jest prostsza, tym daje więcej możliwości na pobudzanie wyobraźni. Wystarczy czasem kilka drobiazgów, by dziecko znalazło się w zamku albo na bezludnej wyspie. Dziecko w wieku przedszkolnym potrzebuje więcej miejsca na podłodze na tworzenie swoich światów. Warto zatem pomyśleć, by podłoga była stabilna i przyjazna - do polegiwania na niej – bo to jedna z ulubionych pozycji dziecka przy zabawie. Może to być ciepły parkiet drewniany lub atestowana wykładzina/dywan z krótkim włosiem. Dobrze pomyśleć też o ścianie i wykorzystać ją na galerię dziecięcą poprzez wprowadzenie farby tablicowej, po której można dowolnie „smarować” kredą. Kolejnym ciekawym rozwiązaniem jest farba magnetyczno-tablicowa. Wtedy już nie tylko bawimy się kredą, ale także magnesami. Warto rozważyć także laserunek do wnętrz, który świeci w ciemności przez 6 godzin – można nim namalować ozdoby podczas wspólnych zabaw z dzieckiem albo oznaczyć strefy wymagające ostrożności – gniazdka, włączniki światła, schody, progi.

Jeśli malowanie pokoju nas odstrasza wystarczy powiesić tablice kredowe, magnetyczne, które też świetnie spełnią potrzeby artystyczne dziecka. Unikajmy tablic korkowych, ponieważ pinezki są niebezpieczne szczególnie dla młodszych dzieci. Starsze dziecko potrzebuje miejsca do rozwijania swoich zainteresowań w postaci dodatkowego stołu lub blatu – np. do budowania, majsterkowania, tworzenia biżuterii. Warto pomyśleć jednocześnie o przechowywaniu tych różności, najlepiej w plastikowych, przezroczystych pudełkach. Wszystko wówczas staje się czytelne i unikamy przez to poszukiwań oraz bałaganu. Nastolatki spędzają sporo czasu z laptopem – częściej na łóżku, niż przy biurku co oznacza, że łóżko powinno być wygodne nie tylko w kontekście snu, ale także przesiadywania. Przydadzą się dodatkowe poduchy, które uchronią kręgosłup przed niekomfortową pozycją.

Przy dużej różnicy wieku rodzeństwa warto wyodrębnić w pokoju przestrzenie niedostępne dla maluszka, tak aby tylko starsze dziecko miało do nich dostęp. Po pierwsze pozwoli to uniknąć atrakcji w postaci porysowanych zeszytów, podartych książek, po drugie nauczy starsze dziecko utrzymywania porządku, pamiętania o chowaniu wszystkiego, co może wpaść w ręce młodszego rodzeństwa. Miejscem takim może być system szafek zamykanych na kluczyk. Ważne jest, aby rodzice byli w posiadaniu kluczyka zapasowego do nich.

Strefa nauki to zazwyczaj biurko i krzesło. Powinna jak najdłużej być oświetlona światłem dziennym a więc ważne jest, by biurko stało pod oknem. Jeśli takiej możliwości nie ma, pamiętajmy, by światło nie padało od tyłu - wszystko będzie się odbijać w ekranie komputera wpływając negatywnie na wzrok. A ponieważ oczywistym jest, że dziecko szybko rośnie, wykorzystajmy biurka z regulacją wysokości, co oszczędzi nam częstych wydatków na kolejne modele odpowiednie do wzrostu dziecka. Biurko powinno mieć dodatkowe przestrzenie na przechowywanie – szuflady, półeczki, nadstawki, ale równie dobrze sprawdzi się kontener biurowy na kółkach, który może spełnić też funkcję siedziska albo małego stolika. Przy rodzeństwie w zbliżonym wieku można wykorzystać biurka dwustronne – przy których dzieci siedzą naprzeciwko siebie. Bardzo ważnym meblem jest też krzesło – musi być wygodne, z regulacją pod kręgosłupem, może być na kółkach, ale nie jest to konieczne. Przy ustawieniu biurka warto mieć na uwadze, by dziecko nie siedziało tyłem do drzwi pokoju – budzi to niepokój, rozprasza i stresuje.

Wspólny pokój, odrębne strefy wpływów

Marzeniem każdego dziecka jest posiadanie własnego pokoju. Jeśli jednak nie jest to możliwe, wówczas warto pomyśleć o wydzieleniu miejsca dla każdego dziecka z osobna, by każde z nich znalazło chwile na intymność i bycie tylko ze sobą, bo przecież wszyscy tego potrzebują, nawet dzieci. Ma to szczególne znaczenie, gdy w grę wchodzą różnice wieku i płci. Starsze dziecko będzie potrzebowało strefy spokoju na naukę, odrabianie lekcji, młodsze zaś – w tym samym czasie na zabawę. Można to osiągnąć dzieląc przestrzeń na różne sposoby w zależności od możliwości, które ta przestrzeń nam daje, wprowadzając parawan czy stawiając regał – może być ażurowy, dając poczucie lekkości. Można też postawić niższą ściankę działową, która wydzieli przestrzenie a nie zabierze światła. Inne sposoby są być może bardziej umowne, ale równie skuteczne.

Przykładowo wydzielenie stref dla rodzeństwa poprzez różne kolory wykładzin na podłodze, farb na ścianach, zastosowanie różnorodnych naklejek na ścianach czy też odrębność kolorystyczną mebli lub pudełek do przechowywania – sprawdzi się zarówno przy różnicy wieku jaki płci. Dobrze pamiętać przy takim strefowaniu także o oświetleniu – niech każde z rodzeństwa ma osobne. Warto stosować meble neutralne, które mogą służyć dłużej a dodatkowo zmieniać posiadacza – młodsza siostra chętnie przejmie łóżko po starszym bracie pod warunkiem, że nie będzie miało ozdób samochodowych i już sama piękna pościel czy narzuta będą wystarczającą zmianą. Zamontowanie na suficie karnisza i wprowadzenie zasłony da poczucie posiadania własnego miejsca , a ładna tkanina może uatrakcyjnić dodatkowo wnętrze.

Ważnym aspektem w pokoju rodzeństwa jest zorganizowanie strefy snu. W pokoju pojawia się tapczan albo dwa, trzy jednoosobowe łóżka,co przy ograniczonej powierzchni zaczyna być niefunkcjonalne. Dobrym rozwiązaniem jest w takiej sytuacji łóżko piętrowe, które zajmuje mniej miejsca. Wydziela to osobne strefy dla rodzeństwa, dając młodszemu możliwość stworzenia domku na niższym piętrze poprzez zamocowanie kocyka na górnym. Takie rozwiązanie pozwoli zaznać trochę spokoju starszemu rodzeństwu. Uwolni to rodziców od zastanawiania się w jakim wieku należy rozdzielać wspólne spanie rodzeństwa różnych płci, ale przede wszystkim uwolni więcej przestrzeni w pokoju na inne elementy. Warto pamiętać, aby każde z rodzeństwa miało możliwość użytkowania swojej własnej lampki nocnej.

Starsze rodzeństwo nastoletnie coraz częściej gości swoich przyjaciół. Warto zatem myśleć o meblach wielofunkcyjnych, np. skrzynia czy też wspomniany już kontener na kółkach, które mogą być zarówno schowkiem jak również siedziskiem czy też stolikiem. Warto mieć dodatkowe miejsca do siedzenia w postaci składanych krzeseł zawieszonych na hakach na ścianie- nie zajmują wówczas tak dużo miejsca - albo kilku puf, których kształt pozwoli na ustawianie jednej na drugą, kiedy nie będą potrzebne.

Każdy sposób, który pozwoli naszym dzieciom poczuć się dobrze w swojej - nawet najmniejszej przestrzeni i uczyni je szczęśliwymi wart jest przetestowania – tym bardziej, że czasem proste zmiany - np. przemalowanie pokoju i zmiana wykładziny mogą uczynić cuda.