Jan Tarasin, „Sytuacja” - zdjęcie od Galeria Quantum
Meble i dodatki
Narożnik z funkcją spania Rodario mini ciemnobeżowy z pojemnikiem sztruks lewostronny
2999 złNarożnik z funkcją spania Beira z pojemnikiem kremowy lewostronny
4199 złNarożnik z funkcją spania Beira z pojemnikiem kremowy prawostronny
4199 złNarożnik z funkcją spania Naverro L-kształtny z pojemnikiem jasnobeżowy velvet hydrofobowy lewostronny
4359 złNarożnik Candeiro z funkcją spania i pojemnikiem na pościel szarobeżowa boucle
3479 złNarożnik z funkcją spania Rodario z pojemnikiem oliwkowy velvet łatwoczyszczący lewostronny
3199 złNarożnik z funkcją spania Demisbal L-kształtny z pojemnikiem beżowy w tkaninie hydrofobowej prawostronny
3999 złNarożnik z funkcją spania Volio oliwkowy velvet hydrofobowy nogi złote
3239 złNarożnik z funkcją spania Volio beżowy velvet hydrofobowy nogi czarne
3029 złNarożnik z funkcją spania Mokpeo L-kształtny z dwoma pojemnikami na czarnych nóżkach beżowy sztruks prawostronny
2899 złWięcej podobnych wnętrz
Szczegółowe informacje
Opis projektu:
Jan Tarasin, „Sytuacja”, 55×45 cm, olej na płótnie, 1993 http://galeria-quantum.pl/ http://galeria-quantum.pl/2014/11/05/jan-tarasin/ Jan Tarasin urodził się w Kaliszu 11 września 1926 roku. Absolwent malarstwa na ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Zbigniewa Pronaszki w latach 1946-1951. Już w czasie studiów swój debiut osiągnął n I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49. W połowie lat 50. stworzył cykle litografii: „Nowa Huta i jej mieszkańcy” w 1954 oraz rok później „Dom“. W pierwszym cyklu sprzeciwiał się wobec oficjalnemu optymizmowi, w drugim, korzystając z symboliki martwej natury, skierował się w stronę egzystencjalizmu odnosząc się do niedawnego dramatu wojny. Po 1956 odszedł od malarstwa przedstawiającego. Układy wyodrębnionych elementów (określanych jako „przedmioty“) umieszczane były przez artystę na płaszczyźnie (cykl „Wnętrze“, 1957) ), lub w aluzyjnej przestrzeni (cykle „Uczta“, 1957, „Brzeg“, 1962-1964, „Przedmioty policzone“, od 1968, „Antykwariat“, 1968). Poszczególne okresy jego twórczości zróżnicowane są pod względem opracowania „przedmiotów“ i ich usytuowania w przestrzeni obrazu lub wobec tła. Od lat 70. „przedmioty” przedstawiał jako znaki i symbole, którym nadawał ponadmaterialnego znaczenia, na jasnych, bywają iluzyjnie przestrzennych, zróżnicowanych walorowo, miękkich tłach (cykl „Kolekcja“, od 1971). W latach 90. artysta powrócił do kolorystycznego, bardziej malarskiego rozwiązywania zarówno znaków, jak i teł, często ciemnych lub przenikających się z „przedmiotami“. Tarasin od 1962 jest członkiem „Grupy Krakowskiej“. W 1967 przeniósł się do Warszawy. Pracę pedagogiczną podjął ponownie w 1974, obejmując Pracownię Malarstwa warszawskiej ASP. W 1985 mianowany został profesorem nadzwyczajnym. W 1987 objął stanowisko rektora warszawskiej ASP, które sprawował do 1990. W 1976 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida, w 1984 Nagrodę im. Jana Cybisa.; Nagroda na MB Sztuki w San Marino 1965.
Atrybuty projektu:
- Kategoria
- Styl