Le Corbusier – architekt, który zaprojektował nowoczesność

Kiedy powstał projekt nowoczesnego i minimalistycznego fotela, który urzekł cały świat swoją prostotą, surowością i elegancją? Rok temu? Nie. Było to w 1928 roku we Francji, a dokładniej w pracowni Le Corbusiera, architekta przyszłości, który niejednokrotnie udowodnił, że sekret piękna tkwi w prostocie. O tym, kim był twórca fotela „kubik”, dowiemy się w dzisiejszym przeglądzie historii trendów.

Architekt jutra i mistrz designu – Le Corbusier

Le Corbusier, czyli Charles-Édouard Jeanneret-Gris to człowiek, o którym raczej niewiele słyszymy na co dzień, choć to właśnie on miał wpływ na to, jak wygląda dzisiejsza architektura oraz w jaki sposób mieszkamy. Urodził się w 1887 roku w Szwajcarii, a w wieku 29 lat przeniósł się do Francji, aby otworzyć swoją własną pracownię projektową. Le Corbusier projektował niemal wszystko, od rzeczy codziennego użytku, poprzez rzeźby, aż po architekturę i wnętrza. Jego twórczość, osobowość oraz działalność do dziś wywołują zachwyt oraz kontrowersje.

Słońce, przestrzeń i zieleń, czyli architektura wg Le Corbusiera

O czym myślimy, aranżując swoje mieszkanie lub projektując dom? O widnej i słonecznej przestrzeni przeplatanej zielenią. Mamy dość ciasnych powierzchni, małych okien oraz betonowych miast, gdzie na próżno szukać lasu. Poszukujemy więc takich miejsc i rozwiązań, które pozwolą nam być bliżej natury i poczuć się swobodnie. O tym samym marzył Le Corbusier, gdy w 1926 roku wygłaszał jedno z najsłynniejszych haseł, które miało zrewolucjonizować współczesną architekturę: „słońce, przestrzeń i zieleń”.

Ultranowoczesny design, którym warto się zainspirować

Francuski architekt znany jest z wielu zachwycających nowoczesnością i aktualnością projektów. Jednak skupimy się na tym, czego od Le Corbusiera możemy się nauczyć, aby tworzyć przestrzeń funkcjonalną i dopasowaną do naszych potrzeb. Le Corbusier nie tworzył zawiłych projektów. Przeciwnie. Wnętrza, które pozostawił, są proste, ultranowoczesne i niezwykle funkcjonalne. Nie znajdziemy w nich niczego, co byłoby zbędne, nie przytłoczy nas nadmiar form i faktur. Wszystko jest wyważone i proporcjonalne, dzięki czemu genialnie ponadczasowe.

Meble, które zrewolucjonizowały wnętrza

Nie tylko architektura była mocną stroną pracowni Le Corbusiera. Oprócz projektowania budynków, zajmował się również aranżacją wnętrz. Współpraca z Charlotte Perriand oraz bratem, Pierrem Jeanneretem, zaowocowała kolekcją wspaniałych mebli, które niezmiennie cieszą się ogromną popularnością na całym świecie i od lat są inspiracją dla współczesnych projektantów. Czym urzekają? W zasadzie wszystkim. Od zamysłu, poprzez formę, materiały i detale. Z jednej strony są nieskomplikowane, zaś z drugiej, wymagały na etapie tworzenia ogromu prac, obliczeń oraz niewyobrażalnego zmysłu estetycznego. W końcu od ich powstania minęło już prawie 100 lat, a wciąż są symbolem ponadczasowego designu.

Fotel Grand Confort – zaprojektowany 90 lat temu według dzisiejszych standardów

Przeglądając najsłynniejsze fotele świata, trudno nie zwrócić uwagi na jeden szczególny model w kształcie sześcianu wkomponowanego w chromowany stelaż. LC-3 Grand Confort jest nie tylko bardzo nowoczesny i „dzisiejszy”, ale również niezwykle intrygujący pod każdym względem. Prosty, wyważony, wizualnie nieco ciężki, a jednocześnie bardzo elegancki. Zaprojektowany ponad 90 lat temu, idealnie odpowiada dzisiejszym standardom i trendom, które opierają się na minimalizmie, geometrii i prostocie.

Fotel (nie) dla każdego

Grand Confort, choć ponadczasowy, nie jest fotelem dla wszystkich. Jednak chyba każdy przyzna, że ma w sobie pewien sekretny pierwiastek, który czyni go wyjątkowym. Bezbłędnie poprowadzone linie chromowanego stelaża, odpowiednie proporcje oraz geometryczny kształt już na pierwszy rzut oka kuszą swoją perfekcją. Dodatkowo fotel jest niezwykle wygodny i ergonomiczny, o czym przekonało się wielu miłośników designerskich rozwiązań, m.in. Steve Jobs, współzałożyciel Apple Inc., podczas pierwszej prezentacji iPada w 2010 roku.

O Le Corbusierze można powiedzieć wiele. Jego postać najlepiej ujął jednak Lech Niemojewski w miesięczniku „Architektura i Budownictwo” w 1934 roku: nikt z tych, którzy go atakują, nie zaprzeczy, że jest on kimś. Że takich jak on nie spotyka się na ulicy co dzień. Corbusier nawet wtedy, gdy się myli, jest ciekawszy od wielu, wielu innych, którzy, jak wzorowy kasjer, nie mylą się nigdy.