Jak uszczelnić okna drewniane?
Uszczelnianie okien drewnianych nie jest skomplikowanym zadaniem. Ba! Większość prac możemy przeprowadzić samodzielnie. Wystarczy, że ocenimy, na ile poważna jest usterka oraz jakich zabiegów i materiałów potrzebujemy. Z pomocą przychodzą nam m.in. pianki uszczelniające do okien, taśmy oraz silikony.
Jak uszczelnić okna? To jedno z najpopularniejszych haseł w wyszukiwarce związanych z tematyką stolarki okiennej. Nieszczelności dają o sobie znać przede wszystkim zimą. Kiedy na zewnątrz ziąb, plucha, siarczysty mróz i srogi wiatr trudno nie zwrócić uwagi na dmuchanie ze strony okna czy obniżenia temperatury w pomieszczeniu. Ryzykujemy katarem i znacznie wyższymi rachunkami za ogrzewanie. Szacuje się, że nieszczelne skrzydła odpowiadają nawet za 30% strat ciepła w budynku!
Nieszczelne okna drewniane: skąd biorą się nieszczelności?
W pierwszej kolejności zastanówmy się, z czego wynikają nieszczelności. Jeśli stolarka została dopiero co zamontowana, a mimo to powstają nieznaczne przeciągi, może to wskazywać na błędy popełnione podczas instalacji. W takiej sytuacji powinniśmy zwrócić się z reklamacją do firmy, u której zakupiliśmy stolarkę bądź która zrealizowała montaż.
Regulacja okuć okiennych
Co jeszcze może wpłynąć na powstanie nieszczelności? Niewyregulowane okucia! Pamiętajmy, że okuć nie można wyregulować raz a dobrze, zabieg należy powtarzać przynajmniej co kilka lat. Wskutek ciągłego otwierania i ryglowania okucia zużywają się, a skrzydło przestaje idealnie przylegać do ramy.
Zużyte uszczelki
Jeśli jednak nie błędy w sztuce montażu, nie rozregulowane okucia, to na pewno zużyte uszczelki! Weźmy pod uwagę, że uszczelki i wszelkie uszczelniacze do okien nieustannie pracują, chroniąc wnętrze przed zimnem. Co jakiś czas musimy pomyśleć o ich wymianie.
Jeżeli nie mamy pewności skąd ucieka ciepłe powietrze i z czego wynikają nieszczelności możemy zdecydować się na badanie kamerą termowizyjną. Koszt takiej usługi zaczyna się już od 250 zł. Pozwoli ono ocenić stan drewnianych okien, pokaże gdzie straty ciepła są największe, a przede wszystkim pozwoli podjąć decyzję czy koszt uszczelniania naprawdę nam się opłaci.
Uszczelnianie okien drewnianych – o czym należy pamiętać?
Uszczelnianie okien watą to niezbyt dobra metoda, która co prawda zdawała egzamin kilkadziesiąt czy kilkanaście lat temu, teraz jednak – szczególnie przy pojedynczych oknach – nie ma racji bytu. Zatem czym uszczelnić okna?
Warto pamiętać, że w zależności od miejsca problemu nieszczelności stosujemy zupełnie inne rozwiązania i materiały uszczelniające. Zanim przystąpimy do prac remontowych, należy zlokalizować, gdzie występują niewielkie ubytki lub drobne szczeliny w oknie i skąd dostaje się zimne powietrze. Na szczęście producenci okien wprowadzają do swojej oferty kolejne okienne akcesoria, w tym pozwalające na skuteczne zniwelowanie szczelin i szpar. Oto krótki przewodnik po dostępnych opcjach.
Uszczelnianie okien uszczelkami
Planując uszczelnianie okien drewnianych na zimę, warto sięgnąć po najprostsze rozwiązania, które nie nadszarpną naszego domowego budżetu. Do ekonomicznych metod można zaliczyć przede wszystkim uszczelnianie za pomocą standardowych uszczelek. Najpopularniejsze są produkty na bazie pianki poliuretanowej. Co prawda po paru sezonach trzeba będzie je wymienić, ale ich demontaż i założenie nowych jest banalnie proste. Na rynku znajdziemy również uszczelki do okien PCV, silikonowe czy EPDM. Każda z nich charakteryzuje się innymi właściwościami i parametrami. Warto wiedzieć, że uszczelki EPDM to stosunkowo nowa metoda izolacji okien odporna nie tylko na zróżnicowane temperatury, ale również długotrwałe działanie wilgoci oraz promieni ultrafioletowych. Jeżeli zależy nam na długotrwałym efekcie to najlepsza opcja. Pamiętajmy jeszcze o jednej ważnej rzeczy – zanim przykleimy uszczelkę do ościeżnicy, sprawdźmy, czy rozmiar jest dopasowany do rozmiaru nieszczelności. Dobrze dobrana uszczelka nie utrudnia zamykania skrzydła okiennego!
Uszczelki sprawdzą się przede wszystkim na styku ramy wewnętrznej oraz ościeżnicy. Jak zamontować uszczelkę? Większość systemów uszczelniania to rozwiązania samoprzylepne, w związku z czym nie potrzebujemy dodatkowych narzędzi w postaci kleju czy specjalnego pistoletu. Aby założyć uszczelkę należy przede wszystkim dokładnie wyczyścić stare framugi ze starej farby czy brudu. Dla pewności powierzchnię przetrzeć spirytusem salicylowym. Taśmę należy przyklejać, zaczynając od narożników ościeżnic. Podczas czynności powinno się dociskać uszczelkę do podłoża, nie rozciągając jej.
Taśma uszczelniająca do okien
O uszczelnienie okien warto pomyśleć już na etapie montażu okna. Jeśli planujemy wymianę okien lub chcemy skutecznie uszczelnić już istniejące okno, pomyślmy o samoprzylepnej taśmie np. z pianki poliuretanowej. Taśmy to jeden z najpopularniejszych sposobów uszczelniania okien i najbardziej specjalistyczny. W związku z tym, materiał ten nie jest asortymentem dostępnym w zwykłych sklepach budowlanych. Trzeba również pamiętać, że stosując taśmy, należy bardzo dokładnie trzymać się instrukcji montażu i zaleceń producenta. Niektóre z taśm wiążą się z demontażem i ponownym montażem okna. W związku z powyższym nie jest to metoda w 100% polecana do samodzielnej instalacji i lepiej zostawić ją specjalistom.
Zanim wybierzemy odpowiednie uszczelnienie, musimy nieco wyjaśnić krótko rolę taśm okiennych. Stanowią one dwie z trzech składowych trójwarstwowego systemu uszczelnień.
Wewnątrz pomieszczenia instalujemy taśmy paroszczelne (inaczej paroizolacyjne), które zapobiegają przenikaniu pary wodnej z wnętrza do muru. Do wyboru mamy tutaj głównie dwie opcje: taśmy butylokauczukowe lub aluminowe tzw. folie. Taśmy butylokauczkowe uszczelniają miejsca połączeń ram okiennych lub ościeżnic ze ścianą, a dzięki możliwości tynkowania i malowania są całkowicie niewidoczne. Podobne zastosowanie mają taśmy aluminiowe z małym wyjątkiem – tynk kompletnie się ich nie trzyma. W efekcie nie pokryjemy ściany estetyczną farbą, a jedynym ratunkiem może być listwa maskująca.
Warstwę zewnętrzną stanowią taśmy paroprzepuszczalne lub poliuretanowe, które pozwalają ścianie „oddychać”, a jednocześnie chronią przed wiatrem i zimnem. Jednym z najpopularniejszych rozwiązań jest zastosowanie paroprzepuszczalnych taśm rozprężnych ze skompresowanej pianki poliuretanowej. Ich atutami są: elastyczność, łatwość dopasowania się do kształtu powierzchni (dzięki rozprężaniu się) i dokładność w wypełnianiu szczelin. Odporne na wilgoć, szkodliwe działanie promieni UV, a także wykazujące działanie dźwiękochłonne świetnie nadają się do warunków zewnętrznych. Można wypełniać nimi szczeliny lub naklejać na ramy oraz ościeżnice przed zamontowaniem okna.
Co stanowi środek izolacji okiennej? Izolacja termiczna najczęściej wykonana z piany poliuretanowej.
Uszczelnianie okien pianką
Do uszczelnienia miejsc pomiędzy ramą okienną a ścianą najlepiej sprawdzi się pianka poliuretanowa. Prócz właściwości termoizolacyjnych stanowi również znakomitą izolację akustyczną. Pianka uszczelniająca do okien powiększa swoją objętość (dwu-, trzykrotnie), dzięki czemu dociera do wszelkich szczelin i nierówności, idealnie je wypełniając, a następnie twardniejąc. Grubość spoiny wynosi od 6 do 40 milimetrów. Do uszczelniania drewnianego okna możemy wybrać również niskoprężne pianki o obniżonym przyroście objętości, które jeszcze precyzyjniej uzupełniają ubytki i zmniejszają ryzyko uszkodzenia starego okna. W rezultacie pianką możemy uszczelniać nawet małe nieszczelności.
Jak uszczelnić okno pianką? Podobnie jak w innych metodach w pierwszej kolejności należy dokładnie oczyścić powierzchnię z tłuszczu i kurzu. Aplikacja pianką odbywa się za pomocą aplikatora lub specjalnego pistoletu, przy zamkniętych oknach i drzwiach jeśli aplikacja następuje we wnętrzu. Po wyschnięciu pianki nadmiar można usunąć nożykiem, nadając ścianie odpowiedni kształt, a następnie otynkować lub pomalować (albo jedno i drugie). Dzięki dobrej odporności na działanie niskich temperatur pianka świetnie nadaje się zarówno do warunków wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Pianki poliuretanowe ze względu na brak odporności na promienie UV koniecznie muszą być osłonięte innym materiałem np. tynkiem lub taśmą. W przeciwnym razie preparat będzie się wykruszać i straci swoje właściwości.
Wybierając piankę miejmy na uwadze również specyfikację produktu. Pianki jednokomponentowe wymagają w procesie twardnienia odpowiedniej wilgotności powietrza oscylującej między 35% a 60%. Pianki dwukomponentowe szybciej wysychają i są odporniejsze na uszkodzenia mechaniczne. Nie wymagają również specjalnych warunków podczas wysychania. Zanim przystąpimy do uszczelniania okna drewnianego, zapoznajmy się z właściwościami preparatu. Niektóre z nich można stosować jedynie latem, inne tylko zimą.
Gąbka uszczelniająca do okien
Uszczelnianie drewna gąbką to popularna metoda stosowana w latach 80. i 90. W przeciwieństwie do starych gąbek te nowoczesne nie żółkną, nie odlepiają się i pozwalają na otwieranie okien. Gąbka do okien może być wykonana z poliuretanu, podobnie jak pianka. Zanim przystąpimy do działania, pamiętajmy o najważniejszej zasadzie każdego uszczelniania – wyczyśćmy powierzchnię! W przeciwnym razie materiał nie będzie dobrze przylegał. Dokładnie usuńmy kurz, brud i tłuszcz np. za pomocą specjalnych płynów do mycia ram okiennych lub spirytusu salicylowego. Nie odwijajmy całej taśmy. Sukcesywnie, krok po kroku, przyklejajmy gąbkę do skrzydła odbezpieczając warstwę zawierającą klej. Każdy fragment gąbki należy dokładnie przycisnąć. Pamiętajmy o temperaturze – aby metoda była skuteczna temperatura powinna wynosić co najmniej 5 stopni Celsjusza.
Listwy uszczelniające do okien
Dylatacyjne listwy przyokienne montowane są na styku ościeżnicy okiennej i tynku. Odporne na promieniowanie UV, zmiany temperatury, wilgoć oraz działanie chemii budowlanej listwy PCV idealnie nadają się do izolacji i eliminowania pęknięć tynku na styku ościeżnicy okiennej. Ich montaż jest łatwy i szybki. Co więcej możemy go wykonać samodzielnie. Listwę dobieramy do sposobu montażu okna, a szerokość korytka listwy do grubości tynku.
Na rynku znajdziemy różne rodzaje listew w różnych kolorach, również drewnopodonych. Najbardziej popularne posiadają w swojej budowie siatkę z włókna szklanego, którą pokrywamy tynkiem. Stosuje się ją zazwyczaj na zewnątrz okna. Dzięki siatce konstrukcja jest bardziej trwała, a listwa jeszcze lepiej przylega do powierzchni okna.
W pierwszej kolejności należy oczyścić i odtłuścić ościeżnicę okienną, aby klej na listwie szczelnie przylegał. Kolejny krok to wymierzenie odpowiednich długości listew i przycięcie. Następnie należy usunąć osłonkę z białej pianki dylatacyjnej i przykleić do ościeżnicy odczekując około 2 godzin, aby klej dobrze się związał. Ważne, aby pasek zabezpieczający odklejać sukcesywnie i dokładnie przyciskać do ościeżnicy. Zanim przystąpimy do prac tynkarskich, przykrywających siatkę wbudowaną w listwę, należy zabezpieczyć całe okno folią. To bardzo ważny etap chroniący ościeżnice, ramy i szyby przed zniszczeniem lub zabrudzeniem. W następnej kolejności przyklejamy siatkę do glifu okiennego. Po wyschnięciu kleju nakładamy tynk strukturalny wprowadzając go do korytka znajdującego się w listwie. Listwa zawiera również tzw. element tracony. Po paru dniach, gdy tynk dokładnie wyschnie, odrywamy go wraz z ochronną folią okienną.
Pamiętajmy, że każda listwa ma nieco inny sposób montażu, dlatego warto zapoznać się z poradami producenta. Jeżeli zdecydujemy się na konkretne rozwiązanie szukajmy produktów bardzo dokładnie opisanych, z możliwością obejrzenia filmiku instruktażowego.
Uszczelnianie okien silikonem
Dawniej miejsce styku szyby i drewnianej ramy okiennej wypełniano tzw. kitem szklarskim, który łatwo się wykruszał i pękał, tworząc nieszczelności. Co należy robić w takich sytuacjach? Popularnym rozwiązaniem niwelowania szpary między szybą a ramą jest bezbarwny silikon szklarski. Silikon stworzy trwałe wypełnienie styku szkła oraz ramy, trwale osadzi szybę w konstrukcji i wzmocni ją. Jak uszczelnić okna silikonem? Nakłada się go podobnie jak spoinę, czyli na styku ramy a szyby za pomocą specjalnego pistoletu. Przed aplikacją silikonu należy dokładnie oczyścić okno, usunąć starą warstwę uszczelniacza oraz przetrzeć powierzchnie spirytusem salicylowym w celu usunięcia tłustych zabrudzeń. Po wyschnięciu ramę zabezpieczyć taśmą malarską. Pamiętajmy, że silikon szklarski nadaje się jedynie do zabezpieczania niemalowanych ram lub malowanych farbami alkidowymi.
Silikonem możemy uszczelniać również nieszczelności między stykiem ramy a murem. Używamy wtedy paroszczelnego silikonu neutralnego sprzedawanego w plastikowych opakowaniach tzw. kartuszach. Przed pracami renowacyjnymi należy wyczyścić krawędzie okna za pomocą wilgotnej ściereczki i spirytusu salicylowego. Po wyschnięciu nałożyć na ramę taśmę malarską i za pomocą ręcznego pistoletu oraz dyszy w kartuszu (obciętej do odpowiedniej wielkości) nanieść preparat, uzupełniając szczeliny. Czynność najwygodniej wykonywać z góry do dołu okna. Ilość materiału należy dopasować do nieszczelności, a nadmiar usunąć wilgotną ścierką lub szpatułką. Jeśli szczelina jest głęboka, przed nałożeniem silikonu należy włożyć poliuretanowy sznur dylatacyjny. W zależności od miejsca uszczelnienia wybierzmy odpowiedni preparat zgodnie z zaleceniami producenta.
Przypomnijmy sobie o konieczności uszczelnienia okien drewnianych – jeszcze zanim zacznie od nich wiać i dmuchać! Przeprowadźmy przegląd stolarki, oceńmy spektrum niezbędnych prac i zarezerwujmy sobie jedno słoneczne popołudnie.