Jak zrobić taras drewniany? Praktyczne porady

Taras z drewna stanowi piękne przedłużenie domu, które zachęca do spędzania wolnych chwil na świeżym powietrzu. Naturalny i szlachetny wygląd desek kusi wiele osób, które planują budowę przydomowego tarasu. Taki taras sam w sobie prezentuje się bardzo elegancko i dostojnie, a z kamiennymi donicami i meblami ogrodowymi będzie delikatnie namawiał do relaksu na świeżym powietrzu. Zanim jednak oddamy się marzeniom, przeczytajmy najważniejsze informacje o tarasie z drewna. O czym warto wiedzieć, wybierając taki typ zabudowy? Jakie są wady i zalety drewnianego tarasu? Zapraszamy do lektury.

Spis treści:

1. Co na taras? Deski sosnowe czy modrzew syberyjski?
2. Drewniany taras – ryflowanie i impregnacja desek tarasowych
3. Tarasy z drewna – wady i zalety
4. Deska tarasowa cena
5. Budowa tarasu drewnianego – krótki poradnik

Co na taras? Deski sosnowe czy modrzew syberyjski?

Decydując się na taras z drewna, mamy do wyboru dwa rodzaje desek: z drewna europejskiego lub egzotycznego. Rodzime deski najczęściej wykonywane są drzew iglastych – na taras kładzie się świerki oraz sosny. Sosnowe deski są najtańsze i doskonale prezentują się przy domach lub domkach szeregowych w stylu skandynawskim. Często wybieraną deską jest również modrzew syberyjski, który jest znacznie trwalszy od polskich desek.

Osoby, które dysponują znacznie większym budżetem na drewniany taras, mogą zdecydować się na deski tarasowe z drewna egzotycznego. Deski wykonane z drzew azjatyckich – w przeciwieństwie do tradycyjnych gatunków drewna – cechują się bardzo wysoką wytrzymałością oraz odpornością na działanie szkodników czy warunków atmosferycznych. Drewno egzotyczne nie ściera się, nie odbarwia ani nie odkształca. Doskonale się prezentuje, ponieważ deski egzotyczne występują w pięknych, głębokich kolorach – kawowym czy orzechowym. Do najpopularniejszych gatunków drzewa egzotycznego tarasowego zaliczamy Bangkirai, Kempas oraz Merbau.

Drewniany taras – ryflowanie i impregnacja desek tarasowych

Kupując deski na taras, zwróćmy uwagę na to, aby były ryflowane. Jest to rodzaj obróbki desek, podczas którego za pomocą frezarki nadaje się im nieregularny kształt. W deskach tarasowych uzyskuje się pionowe żłobienia, dzięki którym struktura desek jest lekko chropowata. Ten zabieg niweluje ryzyko utraty równowagi czy poślizgnięcia się na podeście, co jest bardzo istotne, biorąc pod uwagę dzieci czy osoby starsze. Oprócz tego ryflowanie sprawi, że deska nie będzie się krzywić i wyginać.

Deski drewniane tarasowe – z racji tego, że są naturalnym surowcem – należy systematycznie impregnować i olejować. Sosna, świerk czy modrzew pod wpływem warunków atmosferycznych mogą z czasem się odbarwiać lub szarzeć. Po upływie kilku miesięcy na deskach może pojawić się świecąca powłoka, ten proces zwany jest patynowaniem i można mu zapobiec, konserwując deski. Rodzime drewno jest mało odporne na działanie grzybów czy szkodników, dlatego regularna pielęgnacja jest bardzo ważna, jeśli chcemy wydłużyć trwałość naszego tarasu. Za dodatkową opłatą możemy zlecić ciśnieniową impregnację drewna, która polega na wprowadzeniu do desek preparatu pod wysokim ciśnieniem. Taki zabieg oprócz tego, że dogłębnie pokrywa wnętrze desek (nie tylko ich powierzchnię, jak w przypadku tradycyjnego impregnowania), to również oczyszcza drewno z bakterii i zarazków, które mogłyby się rozwinąć i zaszkodzić naszemu tarasowi.

Desek z drewna egzotycznego nie trzeba systematycznie impregnować, ponieważ ich parametry wytrzymałościowe i odpornościowe są z natury bardzo wysokie. Niemniej, raz na pół roku warto przeprowadzić olejowanie, a drewno odwdzięczy się pięknym wyglądem.

Budowa tarasu drewnianego – krótki poradnik

Wprawdzie układanie samych desek nie należy do skomplikowanych czynności, należy jednak pamiętać o istotnym etapie budowy tarasu – przygotowaniu podłoża. Jakie są konsekwencje niepoprawnie wykonanej podbudowy? Przede wszystkim, taras może być niestabilny i korzystanie z niego będzie niemożliwe. Niezabezpieczony grunt i niezachowanie odpowiedniego spadu mogą prowadzić do poważnych konsekwencji – m.in. rozwoju grzybów czy pleśni, które mogą przenikać do wnętrza domu, osadzając się na ścianach lub suficie.

Jak zatem dobrze przygotować podłoże, aby nie popełnić błędów? Zanim przystąpimy do prac, musimy ocenić stopień wilgotności podłoża. Nie poleca się budowania tarasów na podmokłym terenie, ponieważ cała konstrukcja mogłaby się zapadać, zagrażając bezpieczeństwu domowników.

Trzeba przygotować wcześniej podłoże pod taras – usunąć trawę, grunt odpowiednio utwardzić, następnie wyłożyć warstwę agrotkaniny, która uniemożliwi rozwijanie się chwastów. Na tak przygotowane podłoże należy wysypać żwir. Tak ubity i wypoziomowany grunt jest gotowy do następnego etapu prac, czyli montażu legarów na bloczkach z betonu oraz ułożenia właściwej części tarasu.

Taras z drewna można również postawić na utwardzonej już konstrukcji (płycie betonowej czy kostce brukowej). Podczas montażu tarasu z drewna należy pamiętać o zachowaniu odpowiedniego nachylenia konstrukcji (około 2%), które umożliwi odpływ wody z tarasu. Bardzo ważne są również przerwy dylatacyjne między deskami, ponieważ drewno pod wpływem wilgoci puchnie i zmienia swoją objętość.