Taras drewniany: budowa tarasu z drewna

Kiedy zima chyli się już ku końcowi, warto zacząć planować drobne remonty i prace wokół domu. Wiosna dodaje energii i motywuje do działania. Kiedy słońce częściej przebija się przez chmury, a dzień znacznie się wydłuża, myślimy o spędzaniu wolnej chwili na świeżym powietrzu. Czy może być coś lepszego od śniadania pod chmurką czy popołudniowego relaksu na leżaku?

Jeśli myślimy o budowie tarasu z drewna, warto rozpocząć planowanie już teraz. Prześledźmy metody budowy, przeanalizujmy dostępne materiały, zróbmy kosztorys, skonsultujmy nasze plany z firmą budowlaną. Gdy wiosna zagości już na dobre, będziemy mogli ruszyć z budową. Jak przebiega budowa tarasu drewnianego? Jakie materiały wykorzystać? Który etap budowy zlecić profesjonalistom, a co możemy wykonać samodzielnie? Zapraszamy do lektury.

Przygotowanie podłoża pod taras – taras na gruncie czy na betonie?

Podbudowa to najważniejsza konstrukcja całego tarasu z drewna. Bez odpowiednio przygotowanej podstawy, taras może być niestabilny, a korzystanie z niego niemożliwe.

Taras można postawić na gruncie, osadzając go na specjalnych bloczkach lub podporach z betonu. Ta metoda budowy jest szybka i – jeśli podbudowa jest prawidłowo wykonana – gwarantuje całej konstrukcji stabilność i trwałość. Bardziej wymagająca, ale za to nie do zdarcia, jest podbudowa betonowa, czyli tzw. wylewka. Polega na wylaniu dwóch warstw z betonu, które po wyschnięciu stanowią solidną podstawę tarasu.

Taras na gruncie

Jedną z popularniejszych metod budowy tarasu z drewna jest postawienie konstrukcji na gruncie. Podłoże pod taras musi być równe, bez spadków, a teren nie może być podmokły, ponieważ konstrukcja mogłaby się zapadać w ziemi.

Jak postawić taras z drewna na gruncie? W tym celu należy wcześniej zmierzyć powierzchnię tarasu i wydzielić granice w podłożu. Następnie usuwamy rosnącą trawę i wykopujemy ziemię na głębokość ok. 30 cm. Grunt zabezpieczamy agrowłókniną, która będzie zapobiegać rozwijaniu się chwastów. Kolejnym krokiem jest wysypanie żwiru i jego dokładne ubicie. Powierzchnia powinna być twarda i stabilna.

Na tym etapie budowy mam przed sobą dwie opcje. Możemy zdecydować się na bloczki betonowe lub głębsze podpory betonowe.

Z bloczków betonowych układamy siatkę, umieszczając poszczególne elementy w gruncie w odległości 30-35 cm. Na tym etapie bardzo ważne jest ustalenie jednego poziomu za pomocą poziomicy lub lasera krzyżowego. Należy pamiętać o odpowiednim nachyleniu tarasu (1,5-2%), dzięki czemu woda będzie swobodnie spływać z konstrukcji.

Druga opcja jest znacznie bardziej wymagająca. Polega na wykopaniu dołów w gruncie do poziomu jego przemarzania. Tak powstałe leje zabezpiecza się zbrojeniem, a następnie wylewa się do nich beton. Wybudowanie takiej konstrukcji podporowej pod taras jest czasochłonne, ale zapewnia większą stabilność. Dla porównania, budując taras na bloczkach betonowych musimy liczyć się z ewentualnymi pęknięciami i krzywiznami w deskach, ponieważ w okresie zimowym podłoże pracuje, a ruchy w gruncie mogą niekorzystnie wpływać na konstrukcję tarasu.

Tak przygotowana podbudowa – z bloczków czy podpór betonowych – jest gotowa do następnego etapu montażu, czyli ułożenia legarów i desek, co opisujemy w kolejnych akapitach.

Taras drewniany na betonie

Trwałą i stabilną konstrukcją pod taras jest wylewka z betonu. Aby wykonać takie podłoże, należy wcześniej wymierzyć w gruncie prostokąt lub kwadrat, na którym w przyszłości stanie nasz taras. W gruntu zdejmujemy warstwę urodzajną, czyli tzw. humus. Należy dokopać się do twardej ziemi, którą określa się również częścią nośną gruntu.

Wgłębienie wysypujemy podsypką żwirowo-piaskową (ok. 5-10 cm), którą następnie należy mocno ubić zagęszczarką. Kolejną warstwą jest kruszywo, sypane do poziomu poniżej 20 cm od wysokości płyty betonowej. Całość również należy starannie ubić i utwardzić.

Kolejnym etapem budowy tarasu jest wylanie pierwszej warstwy betonu B 7,5. Jest ona stosunkowo cienka (5 cm), dlatego w budownictwie nazywana jest podbetonem lub chudym betonem. Powierzchnię tzw. chudziaka zacieramy na szorstko, aby była chropowata.

Nie należy zapominać o izolacji tarasu. W tym celu chudy beton smarujemy masą bitumiczną (np. Izolbetem lub Abizolem) i wykładamy zwykłą papą albo papą termozgrzewalną. Drugi rodzaj papy w szczególności zalecany jest do wilgotnych gruntów.

Na tym etapie budowy przechodzimy do wylania właściwej warstwy betonu. Na papie układamy dystanse zbrojeniowe, a na nich siatkę zbrojeniową. Nie powinno się wylewać betonu bezpośrednio na papę. Po obwodzie tworzymy tzw. szalunek lub deskowanie – krawędzie zabezpieczamy, układając ramę z desek. Na tak stworzoną konstrukcję wylewamy beton – B-15 lub B-20. Uwaga: ta warstwa betonu powinna wystawać około 10 cm nad gruntem, aby taras nie stał w wodzie.

Aby beton osiągnął wszystkie parametry, musi zostać dobrze zawibrowany. W tym celu beton należy ubić i wygładzić specjalną łatą wibrującą.

Ostatnim etapem tworzenia betonowego podłoża pod taras drewniany jest pielęgnacja betonu, który przed 2-3 doby należy systematycznie podlewać wodą. Dlaczego? Beton, zastygając, nagrzewa się, ponieważ zachodzą w nim reakcje chemiczne. Po jego wylaniu powierzchnię trzeba studzić wodą.

Legary pod taras – układanie desek tarasowych na legarach

Jeśli mamy przygotowaną podbudowę, przystępujemy do właściwej konstrukcji tarasu, czyli układania drewnianych legarów. Na bloczkach i podporach betonowych, jak również na wylewce, należy ułożyć specjalne podkładki izolujące lub wsporniki tarasowe, które mają również możliwość regulacji wysokości. Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ drewna w żadnym przypadku nie wolno łączyć z betonem. Podkładki izolują legary przed działaniem wilgoci, są również elementem amortyzującym i wytłumiającym całość. Jeśli pominiemy ten etap montażu, legary szybko zaczną chłonąć wilgoć. Butwiejące i gnijące belki sprawią, że taras szybko będzie trzeba rozebrać.

Podczas układania legarów pod taras pamiętajmy o zachowaniu prawidłowego spadku (ok. 1,5-2%), który zapewni prawidłowe odprowadzanie wody z konstrukcji. Drewniane legary układamy do siebie równolegle, zachowując stałą odległość nieprzekraczającą 40 centymetrów. Przerwę między legarami należy zmniejszyć, jeśli taras będzie obciążany masywnymi przedmiotami. Podwójny legar układamy w miejscu, w którym będą łączyć się dwie deski tarasu – końcówki desek powinny być przymocowane do osobnej belki wspierającej. Należy zachować odpowiednią odległość między legarami a ścianą budynku, w przeciwnym razie uniemożliwione zostanie swobodne odprowadzanie wody z tarasu. Legary należy przytwierdzić do podłoża za pomocą kołków rozporowych.

Przed samym montażem warto obejrzeć wszystkie legary, sprawdzić, czy są suche i dobrze zaimpregnowane. Wybierajmy twarde i wytrzymałe gatunki drewna. Legary to ważna część konstrukcji tarasu, na której nie powinno się oszczędzać.

Tarasy drewniane – podsumowanie

Budowanie tarasu z drewna nie jest skomplikowaną czynnością. Należy jednak pamiętać o ogólnych zasadach sztuki budowlanej – odpowiednio przygotowanym i utwardzonym podłożu, prawidłowej izolacji i montażu elementów drewnianych. Wzniesiony taras zgodnie z powyższymi wskazówkami powinien służyć nam przez długie lata.