Jesienne kwiaty. Najpiękniejsze gatunki kwitnące jesienią

Kochasz kwiaty i nie chcesz rezygnować z ich towarzystwa nawet jesienią? Wybierz te rośliny, które zaskoczą Cię bujnym ukwieceniem również w zimniejszych miesiącach! Kwiaty kwitnące jesienią – przedstawiamy pięć gatunków, które będą zdobić Twój ogród, nawet kiedy zagoszczą w nim rdzawe barwy jesieni.

Miłośnicy roślin i adepci sztuki ogrodowej doskonale wiedzą, że można tak skomponować i zaprojektować ogród, aby cieszyć się widokiem pięknych, zachwycających kwiatostanów we wszystkich sezonach, a nawet wszystkich miesiącach roku! Kwiaty kwitnące jesienią to jeden ze sprawdzonych sposobów na przedłużenie lata. Dzięki nim sezon letni w ogrodzie może trwać nawet do późnej jesieni. Jakie jesienne kwiaty sprawdzą się najlepiej?

Swojskie astry (łac. Aster)

Astry bylinowe, zwane też marcinkami, kwitną w ogrodach od wczesnej wiosny do bardzo późnej jesieni, czyli do okresu ostrych przymrozków. Zimują w gruncie, więc pod koniec sezonu należy ściąć je przy ziemi, a zaczną odrastać już po kilku miesiącach. Doskonale nadają się do tworzenia barwnych, kwiatowych kompozycji – wystarczy zaprojektować skalniaki lub rabaty z astrami w kolorze białym, czerwonym, fioletowym, niebieskim lub różowym. Lubią swoje towarzystwo, dlatego też w grupach rosną najbardziej bujnie. Posadźmy je w miejscu najbardziej wyeksponowanym na słońce, w półcieniu będą bowiem kwitnąć nieco mniej obficie.

Nie mają dużych wymagań pielęgnacyjnych, są więc polecane osobom, które dopiero co zaczynają swoją ogrodową przygodę, lub tym, którzy nie chcą poświęcać pracom w ogrodzie zbyt wiele czasu. Marcinki wymagają co najwyżej regularnego i raczej obfitego podlewania (inaczej zaczną usychać od dołu, co spowoduje znaczne skrócenie czasu kwitnienia) oraz niezbyt intensywnego nawożenia.

Ciekawostka: Nie wszystkie gatunki astrów kwitną jesienią. Żeby cieszyć się pięknym ogrodem również we wrześniu i październiku, wybierzmy aster nowobelgijski, nowoangielski, krzaczasty lub wrzosolistny. Co ciekawe modnym i efektownym kwiatem jesiennym jest aster chiński, który nie należy do gatunku.

Charakterystyczne jeżówki (łac. Echinacea)

Jeżówki purpurowe to kuzynki astrów i podobnie jak one zimują w gruncie, lubią sadzenie w grupach i intensywne nasłonecznienie. Projektanci ogrodów podpowiadają, aby sadzić je w swoim sąsiedztwie, tworząc w ten sposób barwne, jesienne kompozycje, cieszące oko aż do października. Mimo nazwy kwiaty jeżówki mogą przybrać barwę nie tylko purpurową, ale i białą, czerwoną oraz różową. Są tolerancyjne co do gleby i dobrze radzą sobie z okresami przesuszenia – jeśli zajdzie taka potrzeba, będą konkurować o wodę z innymi roślinami.

Jeżówka purpurowa jest niezwykle rzadko atakowana przez szkodniki, za to przyciąga motyle. Ceni się ją także za właściwości lecznicze. Przyspiesza gojenie ran, można więc ją stosować na ból gardła, przeziębienie, podrażnienia skóry oraz oparzenia.

Wskazówka: Jeżeli chcemy cieszyć się kwiatami od wczesnej wiosny do późnej jesieni, to warto łączyć jesienne odmiany z odmianami kwitnącymi latem. Dzięki temu uzyskamy efekt kwitnącego ogrodu przez większość roku.

Piękne chryzantemy (łac. Dendranthema)

Wymieniając kwiaty kwitnące jesienią, nie można nie wspomnieć o chryzantemach! To kolejny dowód na to jesienny ogród astrowatymi roślinami stoi. W zależności od gatunku mogą mieć różne kwiatostany: pojedyncze, półpełne, pełne, kuliste, półkuliste, parasolowate itd., a także różne barwy: od białej, przez żółte, pomarańczowe, różowe po czerwone. Podobnie jak astry i jeżówki lubią nasłonecznione miejsca, za to raczej źle znoszą zbyt obfite podlewanie – jeśli przesadzimy z częstotliwością i ilością wody, może dojść do gnicia korzeni. Lepiej je więc nieco przesuszyć niż przelać. Roślinę warto również nawozić przed kwitnieniem i w jego czasie, a także usuwać przekwitnięte kwiaty. Dzięki temu pobudzimy powstawanie nowych pąków oraz przedłużymy żywotność chryzantemy.

Pod koniec sezonu, czyli po pierwszych przymrozkach, skracamy pędy roślin do ok. 15 cm na ziemią i – w związku z tym, że chryzantemy nie najlepiej znoszą mrozy – okrywamy je gałązkami drzew iglastych, np. świerkowymi lub żywotnika.

Wskazówka: Nie wszystkie chryzantemy są wieloletnie lub nadają się do zimowania w gruncie. Decydując się na odmiany ogrodowe, wybierajmy m.in. takie odmiany jak: chryzantema "Clara curtis", „Solar”, „Raja”, „Bella Gold”, „Rubra”, „Carmen”, „Monaco”, „Havel Rurki”.

Jesienne wrzosy (łac. Calluna)

Wrzosy to wyjątkowo romantyczna oznaka końca lata. Doskonale prezentują się w rozległych i nieco dzikich ogrodach oraz na skalniakach i skarpach – upiększają teren o zróżnicowanej architekturze. Najlepiej sadzić je w grupach po dziesięć sztuk o tym samym zabarwieniu liści (mogą przybierać kolory ciemnozielone, szare czy nawet pomarańczowe) lub kwiatów (wrzosowe, jasnoróżowe, fioletowe, czerwone lub białe).

Wrzosy nie lubią wiatru oraz miejsc podmokłych (podobnie jak w przypadku chryzantem za duża wilgoć prowadzi do gnicia korzeni), znakomicie czują się za to w słońcu. Wymagają próchniczej, żyznej i kwaśnej ziemi (pH 3,5-5,5) – specjalne mieszanki kupimy w sklepie ogrodniczym. Sadzimy je w odległości 20-30 cm od siebie, a przestrzenie pomiędzy nimi obsypujemy korą, która zapobiegnie zbyt szybkiemu wysychaniu gleby. Źle znoszą długie mrozy, dlatego po pierwszych ostrych przymrozkach należy ochronić je iglastymi gałęziami.

Ciekawostka: Wrzosy różnią się nie tylko wyglądem, ale także terminami kwitnienia. Rośliny wymagają również sporo uwagi podczas sadzenia czy pielęgnacji. Odpowiednio przygotowane podłoże, regularne nawożenie, podlewanie oraz podcinanie pędów wiosną przedłużą ich żywotność i sprawią, że od sierpnia do października łodygi obsypią się pięknymi kolorami.

Królowa ogrodu: dalia, georginia (łac. Dahlia Cav.)

Dalia stanowi ukoronowanie jesiennego ogrodu. Inne kwiaty kwitnące jesienią nie mogą konkurować z jej urodą i wdziękiem. Do tego występuje w dziesiątkach odmian, różniących się pomiędzy sobą kolorystyką oraz budową kwiatostanów.

Niestety jest dość kapryśna i trudna w hodowli. Dalie pozostawione na zimę w gruncie zamarzłyby, w związku z tym konieczne jest wykopanie bulw późną jesienią (ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni!), przeniesienie ich w cieplejsze miejsce oraz ponowne sadzenie na rabatach wiosną. Lubią miejsca zaciszne i słoneczne, średnią wilgotność (nie należy podlewać ich zbyt obficie) oraz proste zabiegi pielęgnacyjne, jak usuwanie przekwitłych kwiatów czy podpieranie wysokich pędów i ciężkich kwiatostanów. Aby osiągnąć zachwycający efekt, warto je nawozić – od maja do połowy czerwca.

Wskazówka: Dalie wykopujemy z ziemi przy pierwszych przymrozkach. Bulwy odpowiednio opisane suszymy w ciepłym i suchym pomieszczeniu, oczyszczamy z ziemi, usuwając martwe i uszkodzone fragmenty. Aż do wiosny przechowujemy je w ażurowych pojemnikach (np. skrzynkach czy koszach) lekko przysypane trocinami, torfem lub piaskiem. Najlepiej w temperaturze 3 do 8°C. Co jakiś czas warto je doglądać.

Jesienne kwiaty udowadniają, że wrzesień, październik i listopad to miesiące, na które warto czekać z utęsknieniem! Kwiaty kwitnące jesienią zamienią ogród w tętniącą życiem miejsce, nie pozwalając nam na zapadnięcie w zimowy sen.