Wrotycz pospolity – właściwości i zastosowanie w ogrodzie

Materiał sponsorowany zrealizowany we współpracy z marką poradnikogrodniczy.pl.

Wrotycz pospolity to wieloletnia roślina z rodziny astrowatych. Wyróżnia się on ciekawymi, jasnożółtymi kwiatami i charakterystycznym zapachem, który przybiera na intensywności podczas pocierania liści. Roślina ta, nie tylko pełni rolę ozdobną na terenach zielonych, ale jest także ulubionym sprzymierzeńcem ogrodników ze względu na swoje właściwości grzybobójcze i odstraszające szkodniki. Wrotycz pospolity skutecznie zniechęca mszyce, mrówki, komary, ślimaki, kleszcze i pchły, za to przyciąga uwagę pszczół, gdyż jest rośliną miododajną.

Wrotycz pospolity znany jest od średniowiecza i był uprawiany w klasztorach. Mnisi doceniali go za intensywny zapach, który skutecznie odstraszał szkodniki i chronił mięso przed muchami. Zapach pochodzi głównie z olejków eterycznych obecnych w roślinie. Wrotycz znany jest także ze swoich właściwości leczniczych i bakteriobójczych.

Pochodzący z Europy wrotycz występuje w ponad 160 odmianach. Najczęściej można go spotkać na nieużytkach na skraju lasu, na zboczach oraz wzdłuż dróg i ścieżek.

Budowa wrotyczu pospolitego

Wrotycz pospolity (Artemisia vulgaris) to bylina, która może osiągać wysokość nawet do 2 metrów. Roślina ma wyprostowane, grube i sztywne owłosione i puste w środku łodygi. Liście wrotyczu pospolitego są charakterystyczne, pierzaste, srebrzysto-szare lub szaro-zielone. Liście są długie, wąskie i ząbkowane na brzegach. Żółte kwiatostany wrotyczu mają zwartą budowę, swoim kształtem przypominająca kiść jarzębiny. Kwitnienie wrotyczu pospolitego trwa zazwyczaj od lipca do października.

Roślina posiada charakterystyczny korzeń, który jest brunatny i ma silny zapach. Jest on silnie rozwinięty i sięga głęboko w glebę. Korzenie wrotyczu pospolitego mają zdolność do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do tworzenia się rozległych rozrastających się kęp.

Uprawa wrotyczu

Wrotycz pospolity nie jest wymagający ani pod względem składu gleby, ani ilości zawartej w niej wilgoci, ani światła słonecznego. Nasiona wrotyczu pospolitego wysiewa się na zewnątrz pod koniec kwietnia lub na początku maja, chociaż można to zrobić także w połowie jesieni. Siew nasion odbywa się zgodnie ze schematem 20 × 40 cm. Wrotycz pospolity rozmnaża się również wegetatywnie poprzez podział systemów korzeniowych dwu lub trzyletnich okazów. Więcej o uprawie wrotyczu przeczytasz na stronie Poradnika Ogrodniczego: https://poradnikogrodniczy.pl/wrotycz-pospolity-zastosowanie-w-ogrodzie.php.

Znaczenie rośliny w ogrodzie

Wrotycz pospolity jest często uprawiany jako roślina ozdobna ze względu na swoje walory estetyczne, ciekawe liście i trwały, długo kwitnący kwiatostan. Dodaje on kontrastu do ogrodowych kompozycji w ogrodach skalnych bądź ogrodach ziołowych. Ze względu na swoją mocna i zwartą budowę, wrotycz może stanowić roślinną granicę udzielającą różne strefy upraw i nasadzeń. Samo rozmieszczenie wrotyczu pospolitego w ogrodzie, ze względu na jego wysokość i gęste liście, może stanowić pewną barierę mechaniczną dla niektórych szkodników. Oprócz tego wrotycz pospolity ma właściwości przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze, które mogą przyczynić się do utrzymania zdrowia roślin i ograniczenia infekcji uprawy.

Wrotycz pospolity ma korzenie, które sięgają głęboko w glebę, poprawiając jej strukturę i drenaż. Może zatem pomóc w poprawie przepuszczalności gleby i ograniczeniu erozji. Ponadto, wrotycz pospolity ma zdolność do absorpcji niektórych składników odżywczych, co przeciwdziała ich wymywaniu.

Warto jednak pamiętać, że wrotycz pospolity ma tendencję do rozrastania się i może być inwazyjny w niektórych obszarach. Dlatego ważne jest monitorowanie jego rozprzestrzeniania się i kontrolowanie go, aby nie dominował nad innymi roślinami w ogrodzie.

Materiał sponsorowany zrealizowany we współpracy z marką poradnikogrodniczy.pl.