Anginka (pelargonia pachnąca) – pielęgnacja i uprawa w domu

Jest najbardziej znanym gatunkiem wśród pachnących pelargonii. Choć może wydawać się niepozorna, kryje się w niej cenny olejek odpowiedzialny za piękny aromat rośliny i jej właściwości lecznicze. Anginka często bywa hodowana w gruncie, ale nie ma problemu, by uprawiać ją również w domowych doniczkach. Dzisiaj wyjaśniamy najważniejsze zasady opieki nad tą przyjazną rośliną – między innymi tłumaczymy jak przycinać geranium, w jaki sposób podlewać, opowiadamy w jakiej ziemi czuje się ono najlepiej, a także wyjaśniamy jak i kiedy rozmnażać anginkę geranium.

Anginka – właściwości

Pelargonia pachnąca, czyli Pelargonium graveolens bywa nazywana również geranium, anginką lub anginowcem – większość tych nazw jest jednak zwyczajowa i nie do końca poprawna. Jeszcze większe zamieszanie związane jest z pochodzeniem rośliny – choć oryginalnie wywodzi się z południowej i wschodniej Afryki, w uprawie ogrodniczej spotyka się wyłącznie mieszańce i kultywary, niewystępujęce w naturze. Rosnąca w Afryce roślina została przez genetyków wykorzystana do stworzenia odmian o mocniejszym lub zupełnie innym zapachu.

Pelargonia jest rośliną wieloletnią i długowieczną, lecz w domu jest najczęściej uprawiany przez kilka lat, gdyż później sadzonki tracą estetyczny wygląd. Anginka jest hodowana głównie jako roślina ozdobna, o dekoracyjnych liściach i kwiatach, wydzielających w dodatku przyjemny zapach – różany i orzeźwiający. Aromatyczne właściwości pelargonii znajdują zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym i cukierniczym – olejek geraniowy jest wykorzystywany do tworzenia perfum i aromatyzowania ciast. Ze względu na właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne można go także spotkać w niektórych lekach oraz w naturalnych kremach do twarzy o działaniu kojącym.

Anginka – przycinanie

Bardzo ważnym elementem pielęgnacji anginki jest jej przycinanie. Jak przycinać geranium? Bardzo delikatnie, właściwie wystarczy uszczykiwanie wierzchołków pędów – pobudzi to wzrost rośliny i skłoni ją do bujniejszego rozkrzewiania się. W okresie wzrostu zabieg ten możemy wykonywać kilkukrotnie.

Istnieje też możliwość formowania pelargonii w kulisty kształt – w tym celu należy przycinać łodygi rośliny za pomocą ogrodniczego sekatora. Jeśli nasza anginka przetrwa zimę, wiosną możemy przyciąć jej suche lub mniej urodziwe pędy, zostawiając 3-4 węzły nad ziemią. Przez cały rok należy systematycznie usuwać uschłe, połamane części rośliny.

Jak podlewać anginkę geranium?

Pelargonia pachnąca jest rośliną, która lubi ziemię lekko wilgotną, nie wymaga więc częstego podlewania – nadmiar wody może zaszkodzić bardziej niż przesuszenie. Zwiędnięte lub lekko zżółkłe liście anginki wrócą do zdrowia, gdy tylko otrzymają porcję wody. W okresie wegetacji podlewamy roślinę, gdy ziemia w doniczce lekko przeschnie – mniej więcej raz na tydzień. Zimą nawadnianie powinno być jeszcze bardziej ograniczone, to znaczy należy podać roślinie wodę dopiero wtedy, gdy ziemia w doniczce dość mocno wyschnie.

Pelargonia pachnąca – nawożenie

Choć anginowiec nie wymaga gleby szczególnie żyznej i bogatej w składniki odżywcze, w okresie nasilonego wzrostu warto dokarmić go odpowiednim nawozem. Bardzo dobrze sprawdzi się zwykły nawóz do pelargonii lub wieloskładnikowy nawóz do roślin doniczkowych. Nawożenie należy przeprowadzać w okresie od marca do września, raz na dwa tygodnie. Wspomoże ono rozrastanie się rośliny, a nawet może pobudzić ją do wydania kwiatów. Zasilanie wstrzymujemy w okresie zimowym.

Choroby geranium

Nie przydarzają się one na szczęście zbyt często. Mimo to, istnieje ryzyko, że w mieszkaniach, w których panuje suche powietrze (spowodowane najczęściej obecnością kaloryfera), na liściach pelargonii mogą rozwinąć się przędziorki. Oznaką ich obecności są delikatne pajęczynki zlokalizowane na liściach. Zlikwidować możemy je za pomocą oprysku preparatem owadobójczym. Pelargonie mogą również skolonizować mączliki, czyli małe białe owady, podobne do muszek. W wyniku ich żerowania na geranium żółkną liście, tracą kształt i usychają, a w dodatku rozwija się na nich czarna, lepka grzybnia. Wytępienie mączlika jest trudne. Fruwające owady możemy spróbować wyłapać za pomocą odkurzacza lub pułapek lepowych umieszczonych w pobliżu doniczek. Jednak, by wytępić również larwy insekta, trzeba sięgnąć po specjalistyczne środki owadobójcze, działającymi na mączliki we wszystkich stadiach rozwoju.